1. ยอมรับความจริง - ความรักจะไม่จบลงด้วยการเลิกรา หากมีการเลิกรานั่นคือไม่มีความรักอยู่ระหว่างคนสองคนแล้ว
2. เข้าใจอาการอกหัก - อาการของคนอกหักมีส่วนคล้ายอาการถอนยากระตุ้นประสาท - อารมณ์ดิ่ง ไร้เรี่ยวแรง และคิดวนเวียนถึงยา (คนรักเก่า) อยู่บ่อย ๆ นำไปสู่อาการอยากเสพยา (อยากติดต่อกับคนรักเก่า) เพื่อลดอาการถอนยา (อาการอกหัก) ของตนเอง
3. จัดการกับตัวกระตุ้นอาการอกหัก - ใช้วิธีเดียวกับการเลิกยาเสพติด ทิ้งอุปกรณ์ที่จะทำให้นึกถึงยา (ลบรูป ทิ้งหรือเก็บของที่จะทำให้นึกถึงคนรักเก่า) ตัดการติดต่อกับคนขายยา (บล็อคไลน์ บล็อคเบอร์หรือช่องทางโซเชี่ยลที่คนรักเก่าจะติดต่อมา)
4. อยู่กับทางเลือกใหม่ในชีวิต - ช่องว่างที่ยาและคนรักเก่าทิ้งเอาไว้ หากไม่หาอะไรมาเติมเต็ม สักพักเราก็จะกลับไปหายาหรือคนรักเก่า อยู่กับกลุ่มเพื่อน ใกล้ชิดกับครอบครัว ทำงานยุ่ง ๆ เข้าไว้ หากิจกรรมแปลกใหม่หรือกิจกรรมที่เคยฝันอยากทำมาเติมเต็มช่วงเวลานี้ จะช่วยได้มาก
5. เวลาช่วยได้เสมอ - ช่วงทรมานจะอยู่ในเดือนแรกๆ หลังเลิกรา เป็นช่วง “หน่วง” จะตัดให้เด็ดขาดก็ไม่กล้า จะกลับไปง้อคืนดีก็ไม่เอา เป็นช่วงเวลาที่จะนึกถึงแต่ความทรงจำที่เต็มไปด้วยความรู้สึกผูกพันธ์ แต่เมื่อเวลาผ่านไป 3 เดือน 6 เดือน 1 ปี เราจะนึกถึงความทรงจำที่มีความรู้สึกผูกพันธ์น้อยลงไปเรื่อย ๆ ตามเข็มนาฬิกาที่เคลื่อนไป
6. เสียอะไรไปย่อมได้อะไรมา - คนเราเศร้าเพราะคิดแต่ว่าเสีย แต่ไม่ค่อยคิดถึงการได้ การเลิกกับคนรักเป็นการสูญเสียครั้งสำคัญก็จริง แต่เรามักจะได้อะไรกลับมาจากการเลิกราด้วยเสมอ ทั้งเวลาส่วนตัว การได้กลับมาเจอกับเพื่อนๆ การได้อยู่กับครอบครัว การได้กลับมาดูแลตัวเอง กลับมาเป็นตัวของตัวเอง ไม่ต้องฝืนใจทำสิ่งที่ไม่อยากทำไม่ชอบทำเพียงเพราะต้องเอาใจใครบางคน สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่เราจะได้มาจากการเสียไป
7. อะไรที่ดีเก็บเอาไว้ อะไรที่แย่เททิ้งไป - คนรักเก่าย่อมทิ้งร่องรอยบางอย่างไว้ในใจเราเสมอ แนวคิดหรือพฤติกรรมบางอย่างเราก็ติดมาจากคนรักเก่าทั้งที่ดีและไม่ดี หากพิจารณาแล้ว สิ่งใดที่ดีที่มีประโยชน์ให้เก็บไว้ สิ่งใดไม่ดีหรือมีแต่โทษก็ให้รู้ทันแล้วเพิกเฉยมันไป
8. เรามาคนเดียวก็ไปคนเดียว - ระลึกไว้เสมอว่าคนที่เราพบเจอในชีวิตล้วนแล้วแต่เป็นผู้ร่วมเดินทางชั่วคราวจากลมหายใจแรกไปสู่ลมหายใจสุดท้าย สุดท้ายแล้วสัจธรรมของโลกก็จะปลุกให้เราต้องอยู่กับความเดียวดายให้เป็นในท้ายที่สุด อย่างน้อยก็วินาทีที่จิตจะดับลง

ผศ.นพ.ธีรยุทธ รุ่งนิรันดร